Kluizenaar als dragqueen Peaumona voor Buurtsafari

Zo nu en dan kom ik bij het voorbereiden van een theatervoorstelling op een idee waarvan ik meteen spijt én voorpret heb. Zo was het precies begin 2017 toen ik mezelf ten tonele zag treden op lange witte laklaarzen met 15 cm hoge naaldhakken als de Godin Pomona, beschermvrouwe van het fruit en de boomgaarden.

Peau! Peau!

Remco de Kluizenaar als Peaumona, drag queen annex Godin van het Fruit en de Boomgaarden, een act die 4 Wageningse wijken in een Buurtsafari aan elkaar verbond in 2017


Buurtsafari’s
Met kunstenaarscollectief Waterlanders maakten we een derde buurtsafari, een locatievoorstelling vooreen viertal Wageningse wijken. De wijken: Pomona, De Boomgaarden, De Hoef en Rode Dorp. De wijken zijn totaal verschillend in uiterlijk en demografie. Van zeer luxe koopvilla’s en zeer kleine verouderde arbeiderswoningen tot appartementen waarin vooral de snelle doorstroom van internationale studenten zorgt voor een moeilijk te grijpen identiteit. De wijken hebben vooral de historie met elkaar gemeen: tot eind jaren ’60 woonden en werkten op die arealen veel fruit en groentetelers, nu nog te zien aan de namen van de wijken. Echter Rode Dorp is hierop de uitzondering. Door Pomona, de Godin van het Fruit als een goed over de top geklede, classy travestie act “Peau” ten tonele te brengen, flink raar met baard, maar mede dankzij de recente songfestivalwinnaar misschien wel precies de spijker op de kop om alle wijken evenveel aan te spreken in de eindact, inclusief de arbeiderswijk zonder fruit-verleden. Mooier zag het er voor mijn geestesoog nog uit toen we bedachten dat de eindlocatie van de buurtsafari een nogal aftands zaaltje zou zijn in ‘wijkhuis de Pomhorst’. Pomona als goed geklede, overtuigd gezongen Drag act op een podium van aan elkaar geschoven formica tafels, met als enige verlichting een spiegelbol tussen betonnen muren. Ik zag het hele plaatje in een flits voor me, sprak het uit en besefte meteen ook dat ik de enige was die deze rol daadwerkelijk zou kunnen en willen spelen. Ik had mezelf er ingeluisd. En wat was het leuk om te doen! 150 kelen die een totaal platte, niet terzake doende tekst meezingen, nadat ze heel aandachtig naar een stuk historie van de wijk hebben staan luisteren, gebaseerd op een uitgebreide voorstudie van het Gemeentearchief en enkele gesprekken met oud-bewoners. Dat kreeg ik als Peaumona voor elkaar.

Mijn zoon van bijna 4 jaar keek heel verliefd naar die lange nepwimpers, een rare maar nog altijd gekoesterde gewaarwording. Fijn dat me het daadwerkelijk uitvoeren van deze act gegund was, gepland slechts 10 dagen voor de uitgerekende datum van mijn tweede kind. Een feestelijke afsluiting van het verlengde 2016 seizoen zo begin 2017, met aansluitend 2 maanden vaderschapsverlof.

Reacties zijn gesloten.